dag 58; zo 27 juni; (6) House of Flowers
Door: henkfietstnaarjeruzalem
Blijf op de hoogte en volg Henk
27 Juni 2010 | Cyprus, Nicosia
De zondag hebben we in stijl doorgebracht door 3 kloosters te bezoeken in de omgeving van Nicosia.
De Grieks-Cyprioten zijn een religieus volk. Het overgrote deel van de bevolking is Grieks-Orthodox. Er staan veel kerken en kloosters. Het hoofd van de Grieks-Orthodoxe kerk is de aartsbisschop, die alleen verantwoording schuldig is aan de patriarch in Constantinopel (= Istanbul). De kerk heeft veel bezittingen en heeft volgens Yme veel politieke invloed.
De plaatselijke kerken worden geleid door een priester die in tegenstelling met die in de rooms-katholieke kerk, moet zijn getrouwd.
Vrouwen spelen een tamelijk ondergeschikte rol, alhoewel de kerken vrijwel uitsluitend door vrouwen worden bezocht.
In de kloosters waar wij een kijkje namen, woonden uitsluitend nonnen. De meeste al op leeftijd. Alle drie de klosters lagen op een heuveltop, waren oasis van rust, met binnentuinen, veel groen en bloemen.
Middelpunt van zo'n klooster is de kerk waarvan vrijwel alle wanden vorzien zijn van iconen in een stijl die sinds de Middeleeuwen niet meer lijkt te zijn veranderd. Elk klooster had ook een winkeltje volgestouwd met iconen en andere kerkelijke voorwerpen in alle mogelijke maten. Als herinnering heb ik het kleinste icoontje gekocht dat te vinden was van Maria en het kindje Jezus.
In het 3e klooster raakten we in gesprek met een non, ik noem haar maar zuster Michaela, die goed engels sprak. We spraken over pelgrimsreizen en zij vertelde dat zij een reis gemaakt had naar Frankrijk naar de Mont St.Michel aan de Normandische kust. Deze St.Michel (=aartsengel Michael begreep ik) was ook de beschermengel van haar klooster. De reizen waren voor haar erg belangrijk want zij hadden haar dichter bij God gebracht. Overigens alles in haar leven was op dit doel gericht.
Ik legde uit dat de reis voor mij een wat profaner doel had en dat ik na 2 maanden weer het gewone leven instapte, maar zuster Michaela leek het niet te horen en ging door met de lofzangen op haar manier van leven.
S'avonds nog gekeken naar de voetbalwedstrijd Argentinie-Mexico die eindigde met 3-1. Aardige wedstrijd maar wel een hele zit zo laat op de avond.
Morgen vertrek ik met het cruiseschip "Salamis Filoxenia" naar Israel. Ik kwam er vandaag achter dat wel de bootreis maar niet de excursie per bus naar Jeruzalem lijkt te zijn geboekt. En ik voel er niet veel voor de dag op de kade in Haifa door te bregen. Moet ik morgen dus nog even achteraan.
De boot vertrekt om 18.00 uur uit Limassol. Ik ga met de Intercity taxi naar Limassol, een rit van ruim een uur.
De Grieks-Cyprioten zijn een religieus volk. Het overgrote deel van de bevolking is Grieks-Orthodox. Er staan veel kerken en kloosters. Het hoofd van de Grieks-Orthodoxe kerk is de aartsbisschop, die alleen verantwoording schuldig is aan de patriarch in Constantinopel (= Istanbul). De kerk heeft veel bezittingen en heeft volgens Yme veel politieke invloed.
De plaatselijke kerken worden geleid door een priester die in tegenstelling met die in de rooms-katholieke kerk, moet zijn getrouwd.
Vrouwen spelen een tamelijk ondergeschikte rol, alhoewel de kerken vrijwel uitsluitend door vrouwen worden bezocht.
In de kloosters waar wij een kijkje namen, woonden uitsluitend nonnen. De meeste al op leeftijd. Alle drie de klosters lagen op een heuveltop, waren oasis van rust, met binnentuinen, veel groen en bloemen.
Middelpunt van zo'n klooster is de kerk waarvan vrijwel alle wanden vorzien zijn van iconen in een stijl die sinds de Middeleeuwen niet meer lijkt te zijn veranderd. Elk klooster had ook een winkeltje volgestouwd met iconen en andere kerkelijke voorwerpen in alle mogelijke maten. Als herinnering heb ik het kleinste icoontje gekocht dat te vinden was van Maria en het kindje Jezus.
In het 3e klooster raakten we in gesprek met een non, ik noem haar maar zuster Michaela, die goed engels sprak. We spraken over pelgrimsreizen en zij vertelde dat zij een reis gemaakt had naar Frankrijk naar de Mont St.Michel aan de Normandische kust. Deze St.Michel (=aartsengel Michael begreep ik) was ook de beschermengel van haar klooster. De reizen waren voor haar erg belangrijk want zij hadden haar dichter bij God gebracht. Overigens alles in haar leven was op dit doel gericht.
Ik legde uit dat de reis voor mij een wat profaner doel had en dat ik na 2 maanden weer het gewone leven instapte, maar zuster Michaela leek het niet te horen en ging door met de lofzangen op haar manier van leven.
S'avonds nog gekeken naar de voetbalwedstrijd Argentinie-Mexico die eindigde met 3-1. Aardige wedstrijd maar wel een hele zit zo laat op de avond.
Morgen vertrek ik met het cruiseschip "Salamis Filoxenia" naar Israel. Ik kwam er vandaag achter dat wel de bootreis maar niet de excursie per bus naar Jeruzalem lijkt te zijn geboekt. En ik voel er niet veel voor de dag op de kade in Haifa door te bregen. Moet ik morgen dus nog even achteraan.
De boot vertrekt om 18.00 uur uit Limassol. Ik ga met de Intercity taxi naar Limassol, een rit van ruim een uur.
-
28 Juni 2010 - 17:00
Reina:
Vanmiddag belde Jan Brunner vanuit ziekenhuis Tergooi.Hij wacht op een operatie voor bypasses in het AMC.Hij is nog steeds onder de indruk van jouw pelgrimstocht en groet je heel hartelijk, ook namens Ria.Morgen ben je bij je einddoel De Klaagmuur.Dat moet een voldaan gevoel geven.Liefs van Reina -
28 Juni 2010 - 21:02
Foke:
Hallo Henk
Wat heerlijk zo'n relaxed einde van je reis, geniet van het eindpunt en ook de hartelijke groeten aan Yme en Eleni,
van Foke -
29 Juni 2010 - 13:31
Yvonne E.v.L.:
Hallo Henk,
Ben je vandaag of gisteren bij de klaagmuur aangekomen?
En............ hoe indrukwekkend is dat nu? Ooit in 1976 stond ik daar en het was toen zeer bijzonder? Wat is je gevoel na het voltooien van deze tocht? Ik wens je een goede terugreis
van Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
