dag 24, ma 24 mei, naar Mohacs, 2266 km

Vandaag vooral een Donaudijkdag. Van de 83 km die ik gefietst heb, ging 57 km over de linker Donaudijk (stroomafwaarts gezien), overigens autovrij en redelijk goede gravel en asfalt. Al met al maar een paar honderd meter kapot gereden gravel, dus door de blubber. Het was opnieuw uitstekend weer om te fietsen, zon, veel stapelwolken en een beetje wind.

Zoveel dijk lijkt misschien saai maar dat valt wel mee. De dijk is hoog, toch wel een meter of tien en je hebt een fraai uitzicht, alhoewel vooral over akkers. In de bermen staan volop bloemen, vooral klaprozen. Af en toe vliegt er een fazant uit de berm op of loopt een haas als een haas weg.
Rechts van de dijk aan de Donaukant, is grotendeels populierenbos. Het water in de Donau staat zo hoog dat de voet van de bomen in het water staat. Er waaien zoveel witte pluizen uit de populieren dat het af en toe lijkt af je in een sneeuwbui rijdt.

Af en toe kom je zowaar nog een mens tegen op een fiets. Of je haalt er een in, zoals de Hongaarse die mij vervolgens weer inhaalde en die ik aansprak en een moeizaam gesprek volgde over al haar vakanties. Dit duurde een halfuurtje tot ze het stadje Baja afsloeg naar huis.

Ik lunchte in Dunafalva. Er zijn veel drinktenten onderweg, maar eettentjes ho maar. Dus bij het bier, je moet het vochtgehalte op peil houden in de hitte, nuttigde ik de broodjes meegenomen van het ontbijtbuffet in het hotel.

Om 14.30 uur stak ik met de veerpont over naar Mohacs, de laatste grensplaats voor Kroatie.

Ik had nog maar huf 12.000 te besteden voor hotel en eten. Dus ik moest even zuinig aandoen. In het 1e hotel was een kamer huf 11.500, met uitzicht op de Donau, maar dus te duur. Het 2e hotel, in het voetgangersgebied, vroeg huf 8.500 maar wilde wel zakken naar huf 7.000. Mijn resterende geld heb ik besteed aan bier, eten in een visrestaurant aan de Donau, ijs en internet. Zonder huffen rij ik morgen Kroatie in en dat was ook de bedoeling.

Het stadje Mohacs is bekend van de slag met dezelfde naam in het jaar 1526. Toen werd de Hongaarse Koning Ludwig II verpletterend verslagen door de Turkse sultan Suleyman.

Overigens hadden de Turken een leger van 100.000 man en de Hongaren slechts 25.000, waartoe dan weer wel 4.000 zwaar bepantserde ridders deel uitmaakten (de tanks van de middeleeuwen).

Ook Ludwig sneuvelde en omdat hij geen opvolger had, vererfde Hongarije aan de Habsburgers en ontstond op deze manier de Donaumonarchie (die voortduurde tot in de 1e Wereldoorlog).

De Turken, ook vaak aangeduid als Osmanen, hielden langer dan 150 jaar Hongarije bezet, tot zij in 1683 bij Wenen werden verslagen, maar daar heb ik het al over gehad.

Genoeg geschiedenis voor vandaag.
Morgen dus de grens over naar Kroatie. Mijn doel is Vukovar aan de Donau. Ook hier heeft een oorlog sporen nagelaten maar wel redelijk recent nl tijdens de burgeroorlog van de jaren 90 van de vorige eeuw.