dag 23, zo 23 mei, naar Kolocsa, 2183 km
Door: henkfietstnaarjeruzalem
Blijf op de hoogte en volg Henk
23 Mei 2010 | Sri Lanka, Kolonnawa
Vandaag is het Pinksteren. Ook in Hongarije 2 vrije dagen. Dus geen vrachtverkeer en dat is wel prettig want sommige delen van de route gaan nu over provinciale wegen, in dit geval over de B51.
Ook in Budapest, waar in de routeboekjes steeds wordt gewaarschuwd voor het chaotische verkeer, was het bijzonder rustig. Wel kon ik al snel de route uit de gids niet meer volgen en ben toen maar de B51 gaa fietsen, pal zuid dus dat kon niet missen
Zoen ik de route weer oppakte, kwam ik gelijk in de modder terecht, want de fietsroute maakt hier en daar gebruik van gravelpaden die door de vele regen van de laatste tijd nogal modderig zijn.
Het was overigens uitstekend fietsweer. Een zonnetje, veel stapelwolken in de lucht en nog steeds de wind achter. Een ideale combinatie om 130 km af te leggen want zover was het reisdoel, nl het stadje Kolocsa.
Vooral door een landbouwstreek gereden met tarwe, aardappelen en mais. De boerderijen staan in de dorpen, daartussen eindeloze akkers. Veel bloemen in de bermen: steeds meer klaprozen en korenbloemen.
Overigens gisteren de eerste doodgereden egel gezien. Altijd een triest gezicht. Dit kan 2 dingen betekenen: er zijn nog maar weinig egels overgebleven of de egels hier kijken goed uit voor het verkeer. Ik vrees het eerste.
In het barokslot (nu hotel) van Prinz Eugen von Savojen in Rackeve koffie gedronken. Hij is befaamd als strijder tegen de Turken. De Turken hebben de Hongaren namelijk honderden jaren dwars gezeten, vooral zo rond de jaren 1500 en 1600.
Geluncht langs de Donau, op een overdekt terras van een restaurant, tesamen met veel relaxte Hongaren die ook een dagje aan het fietsen waren. Het is moeilijk om kontakt te maken want engels en duits kennen de meesten niet maar je voelt je direct bij deze mensen thuis. Ze nemen de tijd en zijn onvermoeibaar om duidelijk te maken wat ze bedoelen.
Onderweg bij het plaatsnaambord (dus foto) van het dorp Szigetbeckse, 3 duitse fietsers uit Stutgart ontmoet die op weg waren naar de Zwarte Zee. Nog even samengefietst maar het tempo lag zo laag dat ik er maar voorbij gespurt ben.
Om 17.30 uur was ik in Kalocsa. Dat wordt wel de "paprikametropool" van Hongarije genoemd want hier worden veel paprika,s verbouwd. Er is zelfs een museum over (niet bekeken overigens, alles zat trouwens dicht op 1e Pinksterdag). Het is ook weer een van de oudste stadjes van Hongarije (hebben ze er hier veel van). Is o.a. al eens door de Turken verwoest.
Er zijn hier geen campings, trouwens nog steeds onweerswolken die zich opbouwden, dus een hotel gezocht. Het eerste hotel dat ik zag, was hotel Kalocsa, tegenover de kathedraal, 4 sterren en gevestigd in een oud klooster. Dat laatste staat mij altijd wel aan. De prijs viel ook erg mee: huf 8.000 dus ongeveer eur 30. Jammer genoeg was de internetcomputer kapot, echter hier stond tegenover dat er in de oude gewelven een compleet "wellness" centrum was ingericht waar de gasten gratis gebruik van konden maken. Na het speciale buffet ter gelegenheid van Pinksteren (kosten huf 2.000, ook al geen geld), naar de sauna geweest om weer even bij te komen van de rit van 130 km (en het overvloedige buffet).
Morgen verder naar het zuiden, richting grens met Kroatie. De bestemming is Mohacs, ook een plaats met een verleden, maar daar vertel ik morgen wel over.
Reina: ik ben inderdaad over de 2.000 km dus ongeveer de helft, maar naar mijn gevoel moet het meeste nog komen.
Han K.: ik vermoed dat de 2e helft van de reis wel meer tijd zal kosten: meer heuvels, warm en de wind zal toch wel niet steeds achter zijn.
Jack: nou mijn fiets rijdt als een zonnetje. De wegen zijn hier over het algemeen niet best (behalve de provinciale wegen) dus het is een en al rammelen, maar nog geen zuchtje pijn (afkloppen).Zolang ik er maar voor zorg dat ik de grootste gaten in het asfalt keurig omzeil, zal het wel lukken.
Henriette B: blijf het lezen volhouden, het wordt steeds onbekender en daardoor misschien interessanter.
Broer Jan: ik dacht al steeds onderweg, hoe zou het met de dakgoot zijn. Gelukkig is die nu geveegd. Weer een last van me afgevallen.
Ook in Budapest, waar in de routeboekjes steeds wordt gewaarschuwd voor het chaotische verkeer, was het bijzonder rustig. Wel kon ik al snel de route uit de gids niet meer volgen en ben toen maar de B51 gaa fietsen, pal zuid dus dat kon niet missen
Zoen ik de route weer oppakte, kwam ik gelijk in de modder terecht, want de fietsroute maakt hier en daar gebruik van gravelpaden die door de vele regen van de laatste tijd nogal modderig zijn.
Het was overigens uitstekend fietsweer. Een zonnetje, veel stapelwolken in de lucht en nog steeds de wind achter. Een ideale combinatie om 130 km af te leggen want zover was het reisdoel, nl het stadje Kolocsa.
Vooral door een landbouwstreek gereden met tarwe, aardappelen en mais. De boerderijen staan in de dorpen, daartussen eindeloze akkers. Veel bloemen in de bermen: steeds meer klaprozen en korenbloemen.
Overigens gisteren de eerste doodgereden egel gezien. Altijd een triest gezicht. Dit kan 2 dingen betekenen: er zijn nog maar weinig egels overgebleven of de egels hier kijken goed uit voor het verkeer. Ik vrees het eerste.
In het barokslot (nu hotel) van Prinz Eugen von Savojen in Rackeve koffie gedronken. Hij is befaamd als strijder tegen de Turken. De Turken hebben de Hongaren namelijk honderden jaren dwars gezeten, vooral zo rond de jaren 1500 en 1600.
Geluncht langs de Donau, op een overdekt terras van een restaurant, tesamen met veel relaxte Hongaren die ook een dagje aan het fietsen waren. Het is moeilijk om kontakt te maken want engels en duits kennen de meesten niet maar je voelt je direct bij deze mensen thuis. Ze nemen de tijd en zijn onvermoeibaar om duidelijk te maken wat ze bedoelen.
Onderweg bij het plaatsnaambord (dus foto) van het dorp Szigetbeckse, 3 duitse fietsers uit Stutgart ontmoet die op weg waren naar de Zwarte Zee. Nog even samengefietst maar het tempo lag zo laag dat ik er maar voorbij gespurt ben.
Om 17.30 uur was ik in Kalocsa. Dat wordt wel de "paprikametropool" van Hongarije genoemd want hier worden veel paprika,s verbouwd. Er is zelfs een museum over (niet bekeken overigens, alles zat trouwens dicht op 1e Pinksterdag). Het is ook weer een van de oudste stadjes van Hongarije (hebben ze er hier veel van). Is o.a. al eens door de Turken verwoest.
Er zijn hier geen campings, trouwens nog steeds onweerswolken die zich opbouwden, dus een hotel gezocht. Het eerste hotel dat ik zag, was hotel Kalocsa, tegenover de kathedraal, 4 sterren en gevestigd in een oud klooster. Dat laatste staat mij altijd wel aan. De prijs viel ook erg mee: huf 8.000 dus ongeveer eur 30. Jammer genoeg was de internetcomputer kapot, echter hier stond tegenover dat er in de oude gewelven een compleet "wellness" centrum was ingericht waar de gasten gratis gebruik van konden maken. Na het speciale buffet ter gelegenheid van Pinksteren (kosten huf 2.000, ook al geen geld), naar de sauna geweest om weer even bij te komen van de rit van 130 km (en het overvloedige buffet).
Morgen verder naar het zuiden, richting grens met Kroatie. De bestemming is Mohacs, ook een plaats met een verleden, maar daar vertel ik morgen wel over.
Reina: ik ben inderdaad over de 2.000 km dus ongeveer de helft, maar naar mijn gevoel moet het meeste nog komen.
Han K.: ik vermoed dat de 2e helft van de reis wel meer tijd zal kosten: meer heuvels, warm en de wind zal toch wel niet steeds achter zijn.
Jack: nou mijn fiets rijdt als een zonnetje. De wegen zijn hier over het algemeen niet best (behalve de provinciale wegen) dus het is een en al rammelen, maar nog geen zuchtje pijn (afkloppen).Zolang ik er maar voor zorg dat ik de grootste gaten in het asfalt keurig omzeil, zal het wel lukken.
Henriette B: blijf het lezen volhouden, het wordt steeds onbekender en daardoor misschien interessanter.
Broer Jan: ik dacht al steeds onderweg, hoe zou het met de dakgoot zijn. Gelukkig is die nu geveegd. Weer een last van me afgevallen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
