dag 38; ma 7 juni; Edirne; 3542 km

Nu ik dit zit te tikken hoor ik op de achtergrond de oproep tot het avondgebed in Edirne. Ik zit dus in Turkije, mjn negende land. Nu krijg ik het gevoel dat ik over de helft ben.

Vandaag fietste ik het grootste deel van de afstand nog over weg 8 in Bulgarije. Met goed asfalt, een helder zonnetje en staartwind was ik al snel in Svilengrad, de laatste stad voor de grens met Turkije. Hier geluncht en mijn resterende Bulgaarse levas -ik had er nog heel wat over want alles is zo goedkoop- omgewisseld in Turkse liras tegen een koers van ongeveer 1 op 1. Dus weer gemakkeljk rekenen (eur 1 = ca 2 Turkse lira).

Tegenover het terras waar ik lunchte zaten 4 banken op een rij. En dat was geen uitzonderng. In heel Bulgarije struikel je over de banken. Gerekend naar het aantal banken moet Bulgarije wel tot een van de meest welvarende landen ter wereld worden gerekend. Helaas heeft ook elke plaats wel een casino -of zelfs meerdere- dus ik ben bang dat het verdiende geld op de manier weer wordt vergokt.

Bij de grens ging ik eerst door 3 Bulgaarse controles en daarna een aantal Turkse. Ik moest een visum kopen voor Turkije. Ik meende dat dt eur 10 kostte -was 2 jaar geleden nog zo- en had een biljet van 10 eur al angstvallig achtergehouden want wisselgeld hebben de Turken niet. Echter de inflatie heeft toegeslagen want de prijs van het visum was eur 15 en de had ik niet gepast (wel biljet van eur 50). Ik bemerkte enige beteutering te zien in de ogen van de douanier toen ik zei te willen betalen in turkse liras -want dat kan een land toch niet weigeren te worden betaald in de eigen valuta-dus sprak ik mijn zojuist verworven liras aan. Ik mag nu 90 dagen in Turkije blijven maar er niet werken. Overgens ben ik geen van beide van plan.

Ik ben nu overgestapt op de autokaart van Turkije. De schaal is 1 op 1.100.000. Dus elke milimeter is 1,1 kilometer. Dat schiet op een kaart niet echt op, en het is een hele grote kaart, dus nog vele dagen in Turkije. Het streven is wel uiterlijk 28 juni de ferry naar Cyprus te halen, dus over 3 weken. Zou moeten kunnen.

Al voor de grensovergang zag je recht achter de grenspost een grote moskee. Als dat zou moeten betekenen dat alle Turken die terugkeren, als eerste een bezoekje brengen aan de moskee dan klopt dit niet. Iedereen rijdt door. Wellicht is het wel het symbool: hier begint een andere wereld, die van de Islam: laat dat tot je doordringen.

Ook zag ik tot mijn verbazing bevloede rijstvelden, net sawa's als in Indonesie. Het land wordt hier veel intensiever benut dan in Bulgarije.

In Edirne, een oude stad van ruim 100.000 inwoners slaap ik in ***hotel Altunhan, in het voetgangersgebied. Egenlijk zou ik zo langzamerhand beter moeten weten want daar is s'avonds altjd herrie. Nu ook weer. Op een groot podium op straat voor het hotel staat een band keiharde muzek te spelen. Als ik dit geweten had, dan had k lever n de tot hotel omgebouwde karavansera geslapen, een paar honderd meter verderop (vroeger waren dit de "hotels" voor de karavanen, veelal met kamelen de uit Azie kwamen).

Ik ben nu overgestapt van kathedralen naar moskee-en. Je moet wel. En Edirne staat bekend om z'n fraae moskee-en in Turks-Ottomaanse stjl (Mary: dit heb ik overgeschreven ut een foldertje). Dus heb ik de fraaiste -en grootste- bezocht: de Selmye moskee, ruim 400 jaar geleden gebouwd in een lichte steensoort. Inderdaad een enorm complex met 4 ranke minaretten op de hoeken (nog geen 4 meter in doorsnee en ruim 70 meer hoog). Dus schoenen uit en op sokken op het tapijt gelopen en alle bezienswaardgheden bekeken. Overgens ben je in een moskee snel uitgekeken want veel meubilair staat er niet. De afmetingen waren wel indrukwekkend. Verder verwijs ik naar het nternet.

De sfeer in de stad hier is compleet verschillend van Servie en Bulgarije. Dit is al het Midden-Oosten met z'n vele kleine (goud)winkeltjes en bazars. Heel veel mensen op straat, veel verkopers van alle mogeljke waren. Weinig hoofddoekjes en er wordt weinig gerookt valt me op (in Bulgarije rookt vrijwel iedereen).

Bij mijn avondeten bestelde ik gewoontegetrouw een biertje maar dat was even fout: geen verkoop van alcohol. Dus dat wordt nog meer water drinken de komende weken (op mijn kamer staat er overigens wel ber in de minibar op mijn kamer; toch niet helemaal consequent).

Morgen richting Çanakkale aan de Dardanellen. Dat is ruim 200 km dus dat haal ik niet zonder tussenstop. Overgens moet ik eerst naar de Turkse IS Bank want de hebben vanmiddag wel 400 turkse lira's van mjn bankrekenng geschreven zonder dat er geld uit de automaat kwam. Ik zag dat omdat ik elke avond even via internet mijn banksaldo check (en mijn effecten; ik moet de beurs toch een beetje bijhouden).

Foke: ik kom denk ik niet door Smyrna, maar ik weet eerlijk gezegd niet precies waar dat ligt. Ik ga tot Izmir langs de kust en dan via Denzl naar Antalya. Dan is het nog ruim een dag fietsen naar Analya waar ik op de veerboot stap naar Cyprus.

Janneke, jammer van de oude tegels, ik meen dat bij ons achter aan de Koekoeklaan wel nieuwe tegels liggen, dus zal ik onze oude stoep moeten opknappen om het niet al te veel uit de toon te doen vallen.

Reina: morgen (dinsdag) hoop ik je stem weer te horen.