dag 43; za 12 jun; naar Aliaga; 4056 km

Vandaag weer een kraaltje van 95 km geregen aan mijn ketting. Van Ayvalik naar Aliaga. Ik ben benieuwd hoe lang de ketting wordt. Op dt moment lig ik, dacht ik, nog op schema om uiterlijk 28 juni de veerboot naar Cyprus te halen. Alleen nog even de bergen over...

In Ayvalik sliep ik in het centrum in hotel Kaptan. Het hele scala van nachtelijke geluiden is weer gepasseerd:
-naast het hotel was een visrestaurant waar op het terras een bandje speelde. Overigens, het eerste nummer dat ik hoorde toen ik na het internetten op mijn kamer terugkwam, was sraelisch: 'hava nagula hava'.Daarna heb ik alleen maar turks gehoord, een beetje monotoon met lange uithalen. Na elk nummer volgde steevast luid applaus. Dit gng in ieder geval tot na twaalven door. Het einde heb ik niet meer bewust meegemaakt.
-om half vijf klonk de oproep tot het ochtendgebed vanaf de moskee. Om elke gelovige hiervan te doordringen klinkt deze oproep luid en duidelijk en langdurg. Je slaapt er niet doorheen.
-zelfs de haan werd er wakker van want gedurende de oproep voor het gebed begon die te kraaen. En die haan stopte niet na 15 minuten, die held het langer vol.
Overigens lijkt het erger dan het is. Het hoort bij de reis, net als het snurken n de refugio's op weg naar Santago. Ik heb er ook niet echt veel last van.

De route liep weer zuidoost over de E78. Het weer was voortreffeljk, geen wolkje aan de lucht. Als lunchplaats leek mij het stadje Candarli, aan zee, wel wat. Her zou ik dan ook mijn siesta kunnen houden -mnstens 2 uur rust gedurende de heeetste uren-. Ik moest dan wel ca. 40 over binnenwegen en dat was een gok (goede/slechte weg; wel/net veel heuvelen). Ik heb de gok maar genomen en die pakte goed ut. Een landschappeljk fraae weg, door een boerenstreek met veel bedrjvghed met klene traktoren n de oljfgaarden en op de akkers.

In Candarl, waar ook nog een soort Muderslot staat zonder gracht, ik ben er een keer omheen gefietst, vond ik al snel onderdak tegen de felle zon op het terras van een restaurant, met utzicht op het strand en de zee. Ik nam een compleet turks hamburgermenu, incl. cola en turkse yoghurt. Bestelde een flesje Efes (= turks bier, het enge merk dat je kan krijgen), en later nog een, observeerde het turkse strandleven -tot mjn verbazng zwom een dame n monokn- en wst zo 2 uur stuk te slaan.

Tegen half dre stapte k weer op de pedalen, richting Aliaga, de laatste 30 km weer over de E78. Het frisse lentegroen s hier compleet verdwenen. De bermen zijn inmiddels vrijwel verdord. De enorme hoeveelheid afval in de bermen, vooral lege plastic waterflessen, valt nu des te meer op. Het eerste graan werd al ge-oogst.

In Aliaga slaap ik n een soort bordeelmotel pal aan de E78 en met uitzicht op de zee en de ondergaande zon. Zo noem ik al die hotels etc., waar je wordt overwelmd door het rood en de spiegels. Lnks onder in hetzelfde pand zit wel een soort nachtclub. Helaas ben ik te moe om daar nog energie voor op te brengen.

Gegeten heb ik op een boot, uteraard weer vis. Smaakte goed. Had ook trek. De klene gerechten n de turkse keuken ben ik inmiddels gaan waarderen:
-turkse koffe: mnem kopje, btterzoet, om lekker lang aan te nppen, heerljk tijdens mijn eerste ochtendstop
-turkse thee, loeiheet ut klein, tulpvormg glas, s'ochtends tijdens het ontbijt, helpt goed tegen de dorst
-turkse yoghurt, heerljk frs van smaak, heeft wat weg van karnemelk, vaste prik tjdens mjn lunchpauzes
-turks Efes ber, in flesjes van een halve liter, hier weer volop te krjgen, 3 a 4 per dag.

Morgen naar Izmr, na Istanbul de grootste stad van Turkije. Een afstand van ca 60 km, dus n de voormddag te doen en daarna halve rustdag. Er s een temperatuur voorspeld van ca 35 graden, dus k hou me maar op mijn manier gedeisd (spelling klopt wel dacht ik).

Rena: k ben blij dat het wat beter gaat. Doe vooral rustg aan.

Miep: n de moskee kun je geen kaarsje branden. Veel plezier op Terschellng.

Hans en Roos: zo'n reis kun je het best in een lichtzinnge bui besluiten en het dan gewoon doen, want als je er al te lang over nadenkt, vooral over de endeloze wegen en de felle zon in Turkije dan zou de moed je in de sandalen znken.