Dag 36; za 5 juni; naar Pazardzhik; 3331 km
Door: henkfietstnaarjeruzalem
Blijf op de hoogte en volg Henk
05 Juni 2010 | Bulgarije, Pazardzjik
Sofia uitfietsen vaochtend ging heel simpel. Drie honderd meter van mijn hostel begon de "Istanbulweg" en die gaat in een rechte lijn de stad uit richting Turkije. Aan je rechterhand zag je bergen waar nog sneeuw op ligt.
Ik heb nog eerst wel even een kaarsje gebrand in de Alexander Nevski kathedraal die ik gisteravond alleen van de buitenkant had gezien. Had ik niet veel aan gemist want van binnen is het een een donkere sombere kerk. De kathedraal is in Bulgaars-Byzantijnse stijl gebouwd met gouden en koperen koepels en zo. De naamgever is een Bulgaarse held die de Hunnen heeft verslagen, dus al enige tijd geleden.
De zesbaans autoweg ging over in een vierbaans snelweg, maar het schijnt in Bulgarije geen probleem te zijn om daarop langs de vluchtstrook te fietsen.
Na 5 kilometer verliet ik de snelweg om weg 8 te volgen de oude hoofdweg naar Istanbul. Over deze weg trokken dus al die honderduizenden Turkse soldaten om het Westen te gaan onderwerpen tot ze verslagen werden bij Wenen.
Op de weg was nauwelijks verkeer, op delen was het wegdek ook zo slecht dat je op de fiets sneller opschoot dan met de auto die om alle kuilen moest manouvreren. Het overgrote deel was overigens goed te rijden.
De weg steeg aanvankelijk naar 1007 meter om uiteindelijk weer te dalen naar 377 meter in Pazardzhik waar ik nu in een hotel slaap. De weg staat met een groen lijntje op de autokaart en gaat inderdaad door een fraai afwisselend landschap met aan de rechterhorizon de bergen en voor een groot deel door het dal van het riviertje de Marica.
Het weer is nog steeds redelijk onstabiel. Tegen de middag en de avond bouwen zich regenbuien op waar je maar beter niet in terecht kan komen. Vandaag had ik meer geluk dan gisteren. Vrijwel geen regen onderweg gehad. Op dit moment regent het hier pijpestelen.
In het dorp Belovo zag ik het eerste ongeluk tijdens mijn fietstocht voor mijn neus gebeuren. Een fietser, gezette man van middelbare leeftijd, haalde mij in. Fietsers zie je maar zelden en dat ze mij inhalen is al heel bijzonder. Iets verderop stak een gezette man ook van middelbare leeftijd, de brede straat over waar verder geen verkeer was. En je zag het aankomen. Links en rechts waren nog meters ruimte over, maar de wandelaar aarzelde om door te lopen of te stoppen, de fietser aarzelde om er links of rechts omheen te gaan, met als gevolg dat de wandelaar gevloerd werd. Hij krabbelde gelukkig direct weer overeind. Al zijn kleingeld lag op straat. Dat raapte hij eerst op. Ik ben maar doorgefietst. Achter me hoorde ik al het begin van een scheldpartij.
Pazardzhik is een aardig stadje met een voetgangersgebied en terrasjes. De Bulgaren zijn prettig om mee om te gaan. Ze zijn niet opdringerig, besteden nauwelijks aandacht aan je, maar als je ze iets vraagt zijn ze niet te beroerd om zelfs met je mee te gaan om het te wijzen of anderen in te schakelen die het misschien weten.
In het hotel wordt een bruiloft gevierd. Het is immers zaterdag. De hele benedenverdieping zit vol mensen die het voorgerecht al voor hun neus hadden staan, er was een bruidstaart van 5 verdiepingen en een bandje stond op het punt te gaan spelen. Het wachten was denk ik op het bruidspaar.
Morgen verder zuid-oost. Op de route ligt de stad Plovdiv, een oude stad en na Sofia de grootste stad van Bulgarije. Die wil ik wat uitvoeriger bekijken. Daarna zie ik het wel. Eerst maar eens droog in mijn hotel zien te komen, want het regent dat het giet. Ik zit nu in een internetcafe op ongeveer 500 meter lopen en mijn jas ligt in het hotel.
Miep, helaas op dit moment is het contact verbroken. Reina is met de familie een paar dagen naar Ottawa en telefonisch kan ik haar niet bereiken. Deze weblog biedt misschien uitkomst.
Ik heb nog eerst wel even een kaarsje gebrand in de Alexander Nevski kathedraal die ik gisteravond alleen van de buitenkant had gezien. Had ik niet veel aan gemist want van binnen is het een een donkere sombere kerk. De kathedraal is in Bulgaars-Byzantijnse stijl gebouwd met gouden en koperen koepels en zo. De naamgever is een Bulgaarse held die de Hunnen heeft verslagen, dus al enige tijd geleden.
De zesbaans autoweg ging over in een vierbaans snelweg, maar het schijnt in Bulgarije geen probleem te zijn om daarop langs de vluchtstrook te fietsen.
Na 5 kilometer verliet ik de snelweg om weg 8 te volgen de oude hoofdweg naar Istanbul. Over deze weg trokken dus al die honderduizenden Turkse soldaten om het Westen te gaan onderwerpen tot ze verslagen werden bij Wenen.
Op de weg was nauwelijks verkeer, op delen was het wegdek ook zo slecht dat je op de fiets sneller opschoot dan met de auto die om alle kuilen moest manouvreren. Het overgrote deel was overigens goed te rijden.
De weg steeg aanvankelijk naar 1007 meter om uiteindelijk weer te dalen naar 377 meter in Pazardzhik waar ik nu in een hotel slaap. De weg staat met een groen lijntje op de autokaart en gaat inderdaad door een fraai afwisselend landschap met aan de rechterhorizon de bergen en voor een groot deel door het dal van het riviertje de Marica.
Het weer is nog steeds redelijk onstabiel. Tegen de middag en de avond bouwen zich regenbuien op waar je maar beter niet in terecht kan komen. Vandaag had ik meer geluk dan gisteren. Vrijwel geen regen onderweg gehad. Op dit moment regent het hier pijpestelen.
In het dorp Belovo zag ik het eerste ongeluk tijdens mijn fietstocht voor mijn neus gebeuren. Een fietser, gezette man van middelbare leeftijd, haalde mij in. Fietsers zie je maar zelden en dat ze mij inhalen is al heel bijzonder. Iets verderop stak een gezette man ook van middelbare leeftijd, de brede straat over waar verder geen verkeer was. En je zag het aankomen. Links en rechts waren nog meters ruimte over, maar de wandelaar aarzelde om door te lopen of te stoppen, de fietser aarzelde om er links of rechts omheen te gaan, met als gevolg dat de wandelaar gevloerd werd. Hij krabbelde gelukkig direct weer overeind. Al zijn kleingeld lag op straat. Dat raapte hij eerst op. Ik ben maar doorgefietst. Achter me hoorde ik al het begin van een scheldpartij.
Pazardzhik is een aardig stadje met een voetgangersgebied en terrasjes. De Bulgaren zijn prettig om mee om te gaan. Ze zijn niet opdringerig, besteden nauwelijks aandacht aan je, maar als je ze iets vraagt zijn ze niet te beroerd om zelfs met je mee te gaan om het te wijzen of anderen in te schakelen die het misschien weten.
In het hotel wordt een bruiloft gevierd. Het is immers zaterdag. De hele benedenverdieping zit vol mensen die het voorgerecht al voor hun neus hadden staan, er was een bruidstaart van 5 verdiepingen en een bandje stond op het punt te gaan spelen. Het wachten was denk ik op het bruidspaar.
Morgen verder zuid-oost. Op de route ligt de stad Plovdiv, een oude stad en na Sofia de grootste stad van Bulgarije. Die wil ik wat uitvoeriger bekijken. Daarna zie ik het wel. Eerst maar eens droog in mijn hotel zien te komen, want het regent dat het giet. Ik zit nu in een internetcafe op ongeveer 500 meter lopen en mijn jas ligt in het hotel.
Miep, helaas op dit moment is het contact verbroken. Reina is met de familie een paar dagen naar Ottawa en telefonisch kan ik haar niet bereiken. Deze weblog biedt misschien uitkomst.
-
06 Juni 2010 - 00:35
Reina:
Lieve Henk De heer geeft uitkomst.We zitten nu in Ottawa en niet ver van ons Econolodge is een internetcafe.Het gaat ons goed.Mijn stem heeft het bijna begeven maar typen kan ik nog als de beste.Vandaag gevaren op het Rideaucanal met lekker weer en de National Gallery bezocht,waar we allemaal erg van genoten hebben.
Morgen gaan we met de hop-on hop-of bus door Ottawa en het is ook nog open museumdag.In noodgevallen kun je bellen naar 005195026742.Dat is de mobiel van Gert.Liefs van ons allen.Reina -
06 Juni 2010 - 08:28
Mary:
Dag Henk,
Goed dat je met je weblog contact kan hebben met Reina.Op de weerkaart gezien dat het weer nog steeds niet meezit voor je.Jammer kan je nieet zoveel kamperen als je zou willen.Zojuist eem e mail van Alette ontvangen.Zij schrijft dat het net lijkt of je bij jou achterop meereizen.Ik bewonder dat je het elke dag opbrengt-weer of geen weer-omje weblog bij te houden,daar moet heel veel tijd in gaan zitten,met gegevens en allerlei boekjes naast je ,want dat zal geen parate kennis zijn wat je ons allemaal laat weten.
Groetjes Mary. -
06 Juni 2010 - 12:34
Bert En Corry:
Hoi Henk,Gelukkig lezen we dat alles goed met je gaat,gisteren middag hebben we Dirk en Vanita met Thijs op bezoek gehad.We waren even surrogaat opa en oma. Het was erg gezellig.
groetjes,
Bert en Corry. -
06 Juni 2010 - 12:52
Miep:
Dag Henk.
Op het weerbericht kijk ik altijd even hoe het bij jou is en dan ziet het er inderdaad niet stabiel en zeer bewolkt uit. Ga je ook naar Istanbul ? Daar is genoeg te zien. Veel succes en sterkte maar weer met de slechte wegen en het weer. Fijn dat ik kon lezen dat Reina ook geniet. Ik kreeg geen reactie op mijn SMSje en dat is on-Reina's. Reina via deze omweg nog heel veel plezier toegewenst.
Henk en Reina allebei hartelijke groetjes. Miep
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
