dag 49; vr 18/6; naar Antalya; 4653 km

Vandaag flink opgeschoten. Ik ben immers met de auto de bergen overgegaan tussen Denizli en Antalya. Dat was een rit van 220 km en met de omweg erbij (zie verder op) zeker 250 km. Daarna heb ik nog 29 km gefietst door de middaghitte.

Het is hier onverminderd warm. Volgens de krant was het in Antalya 38 graden Celsus. In de ochtend gaat het nog wel maar 's middags is het laaiend heet, net of je in de sauna fietst. Het water in mijn bidons is net lauwe thee. Je blijft drinken.

Na het ontbijt mijn Koga plat op de imperaal vastgebonden. Het was geen gezicht voor zo'n mooie fiets, maar het moest maar.

De rit vanochtend van Denizli naar Antalya was dan ook een prettige afwisselng en bespaarde mij naar schatting 4 dagen fietsen. In het begin forse stijgngen waarbij ik er maar niet teveel bij probeerde stil te staan hoeveel moeite het gekost zou hebben hier in de hitte naar boven te komen. Daarna hoogvlakte en redeljk plat en tenslotte van een paar passen en haarspelden weer naar beneden.

Wel mooi natuurschoon en ook redelijk veel groen en bloemen (veel stokrozen n de bermen). Bij koelere temperaturen een fraaie route om te fietsen ook omdat de weg grotendeels erg goed s en er toch nog redelijk wat dorpjies gepasseerd worden.

Onderweg op de hoogvlakte hebben we nog een uitstapje gemaakt naar het geboortedorp van mijn chauffeur. Eerst tankte hij langs de hoofdweg gas voor zijn Renault 9 en daarna gingen we tot mijn verbazng door de wasstraat. Alles met mijn fiets boven op. Een wasbeurt vond ik prima maar ik was er niet gerust op dat mijn Koga dit geweld goed zou doorstaan. Mijn chauffeur gebaarde dat alles wel goed zou komen en inderdaad via de afstandbediening werd de bovenste borstel keurig hoog over mijn fiets geleid.

Even later reden we met een keurig schone auto het dorp in. Iedereen was een bekende en werd begroet. We dronken turkse koffie bij het openluchtcafe, brachten een kort bezoek aan moeders op het keuterboerderijtje en gingen vervolgens thee drnken in de plaatselijke garage. Ook werd een vrend opgetrommeld die ons gezelschap ging houden.

Al met al duurde het een uurtje en ik heb heel wat keren gegroet met 'merhaba' dat zoveel betekent als hallo, en ik heb heel wat handen geschud.

Daarna gngen we weer in sneltreinvaart richting Antalya. Gelukkig lag de fiets stevig vastgebonden.

De laatste 50 kilometer, voorbij Korkuteli, waren er voortdurend opbrekingen en omleidingen omdat de weg werd verbreed tot 4 rijbanen -en dat voor een weg waarop nauweljks verkeer was. We reden regelmatig door stof en grof gravel en ik was dubbel blij dat ik dit niet hoefde te fietsen.

Overigens heb ik op het hele stuk van 220 km ook geen enkele fietser gezen.

Bij het eerstvolgende restaurant na het plaatsnaambord Antalya werd de fiets afgeladen, ik betaalde de chauffeur (200 lira inclusef fooi) en hij maakte rechtsomkeert.

Eerst heb ik geluncht en om half drie ben ik weer op de pedalen gestapt. Met licht bergaf en wind achter ging het zelfs in de hitte vanzelf. Het verkeer in Antalya was wel erg druk dus het was wel weer opletten.

Tegen vier uur ging ik uitkijken naar een hotel. Ik zag iets dat erop leek en ging informeren. Bleek geen hotel of pension te zijn maar een restaurant. Toen ik weer opstapte stond mijn achterband leeg. 4e lekke band. Bij het restaurant zocht ik en schaduwplekje om de band te plakken. Toen de baas, die ik zojuist gesproken had dit, mijn ellende zag, zei hij dat hij nog een kamer over had en dat hij die wel in orde wilde maken. Nu slaap ik hier voor 30 lira. Wel zeer simpel, maar ik kon hier ook goed eten, de voetbalwestrijd USA - Slovenie bekijken en nternetten. De achterband begnt overgens wel flink te slijten. Hij moet het nog een paar honderd kilometer zien vol te houden.

Morgen richting Analya en daar hoop ik maandag op de boot naar Cyprus te stappen.

Drk en Vanita: bedankt voor je bericht. Thijs zal wel flink gegroeid zijn. Af en toe laat ik zijn foto ze (staat op mijn camera). Vooral de Turken vnden het een mooe baby.

Reina: dus je voelde je direct weer thuis met alles tip top verzorgd door Janneke. En je weet: voorlopig rustig aan!

Mary: Van Antalya naar Alanya (je zou in de war raken van al die plaatsnamen die met een A beginnen) is het dus weer fietsen, dus van zwemmen zal weel niet veel komen.